بررسی بیان ژن survivin و واریانت های پیرایشی ۲b و δex۳ آن به عنوان مارکرهای مولکولی تشخیصی جدید در تومورهای تیروئیدی

چکیده زمینه و هدف: سرطان تیروئید شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز می باشد. به دلیل ناهمگونی بالای ندول های توموری و غیرتوموری تیروئید از نظر ویژگی های آسیب شناسی و فقدان مارکرهای مولکولی مناسب، تلاش های گسترده ای جهت شناسایی مارکرهای مولکولی برای تشخیص این ضایعات توموری در حال انجام است. survivinجدیدترین عضو خانواده ی پروتئین های مهارکننده ی مرگ برنامه ریزی شده سلولی، اخیرا به عنوان یک مارکر مولکولی جدید در سرطان مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات، بیان متمایز survivin و واریانت های پیرایشی آن را در سلول های سرطانی در مقایسه با سلول های بالغ نرمال نشان می دهند. در این تحقیق بیان ژن survivin و واریانت های پیرایشی 2b وex3∆ آن به عنوان مارکر های مولکولی جدید در تومورهای تیروئید مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: 61 نمونه ی بافتی تیروئید شامل 14 نمونه ی حاشیه ی تومور، 11 نمونه ی غیرتوموری و 36 نمونه ی توموری جمع آوری شدند و سطوح بیان ژن survivin و واریانت های آن توسط روش rt-pcr نیمه کمی بررسی شد. یافته ها: میزان بیان survivin در تومورهای تیروئیدی در مقایسه با نمونه های حاشیه ی تومور و غیرتوموری به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین گروه توموری نسبت به گروه حاشیه ی تومور افزایش معنی داری را در شدت بیان واریانت δex3 نشان داد (05/0 p<). mrna واریانت 2b نیز در نمونه های توموری در مقایسه با نمونه های غیرتوموری به میزان کمتری دیده شد. نتیجه گیری: این نتایج بیانگر نقش ژن survivin در ایجاد تومورهای تیروئیدی بوده و برای اولین بار نیز ارتباط بین بیان واریانت δex3 و طبیعت این تومورها را مطرح می سازد. بنابراین آشکارسازی بیان survivin و واریانت های جدید پیرایشی آن می تواند در تشخیص ندول های توموری و تفکیک آن از انواع غیرتوموری تیروئید در کنار سایر روش های روتین آزمایشگاهی مورد استفاده قرارگیرد.